ostry zakręt

См. также в других словарях:

• ostry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ostrytrzy, ostrytrzejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający tnącą krawędź lub kłujące zakończenie umożliwiające cięcie, krojenie, kłucie, skaleczenie; nietępy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zakręt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zakrętęcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce, punkt zmiany kierunku drogi, linii itp.; też: zmiana kierunku poruszania się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nagły, niebezpieczny …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ostry — ostrzy, ostrzejszy 1. «o narzędziach, przyrządach, przedmiotach itp.: mający kłujące zakończenie lub tnącą, wyostrzoną krawędź przeznaczoną do cięcia, krajania» Ostry nóż. Ostra siekiera. ∆ Ostry nabój «podstawowy rodzaj naboju z pociskiem do… …   Słownik języka polskiego

• zakręt — śmierci «bardzo ostry, niebezpieczny zakręt drogi»: (...) jedziemy akurat górską serpentyną usianą zakrętami śmierci. Przekrój 34/2001. Ściąć zakręt zob. ściąć 5 …   Słownik frazeologiczny

• zakręt — m IV, D. u, Ms. zakrętęcie; lm M. y «odcinek, miejsce, punkt, w którym jakaś linia, droga itp. zagina się pod pewnym kątem, zmienia kierunek; także: zmiana kierunku poruszania się» Duży, ostry, niebezpieczny zakręt. Zakręt rzeki, szosy. Samochód… …   Słownik języka polskiego

• zakos — m IV, D. u, Ms. zakossie; lm M. y «ostry zakręt drogi, ścieżki, zwłaszcza na stoku górskim» Ścieżka wije się zakosami. ∆ Zjeżdżać z góry zakosami «zjeżdżać w skos stoku, w linii zygzakowatej» …   Słownik języka polskiego

• zakos — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zakossie {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo ostry zakręt, najczęściej na górskich ścieżkach dla pieszych i konnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Droga, ścieżka pełna zakosów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wiraż — m II, D. u; lm M. e, D. y a. ów 1. «zakręt drogi (szosy, toru wyścigowego, bieżni itp.) w kształcie łuku» Ostry, łagodny wiraż. Przyśpieszyć na wirażu. Samochód zarzucił na wirażu. 2. «zmiana kierunku biegu, ruchu samolotu, samochodu, statku itp …   Słownik języka polskiego

• wiraż — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. y || rzad. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zakręt szosy, bieżni, toru wyścigowego itp. mający kształt łuku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostry wiraż. Minąć kogoś na wirażu …   Langenscheidt Polski wyjaśnień